ಹೀಗೇಕೆ?

ಅರಿಯದೇನೆ ಸ್ನೇಹವಾಗಿ ಅರಿತೆವು ಇಬ್ಬರ ಕನಸುಗಳ-ನೋವುಗಳ-ನಲಿವುಗಳ,

ಪರಸ್ಪರ ಹಂಚಿಕೊಂಡೆವು ಎಡಬಿಡದೆ ದೈನಂದಿನ ವೈಪರಿತ್ಯಗಳ,

ಸಮಾಜ-ಸಂಬಧಿಕರು-ಮನೆಯವರು

ಮರುಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಸ್ನೇಹದ ಬಗ್ಗೆ,

ಜಾತಿ-ಕುಲ-ಗೋತ್ರಗಳೆಂದು ಅಡ್ಡಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ

ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಒಡನಾಟಕೆ, ಆತ್ಮೀಯವಾದ ಸಂಬಧಕೆ.

ಸ್ನೇಹ ಎಂಬ ಪವಿತ್ರ ಸಂಬಧ ಎಂದೂ

ಪ್ರೀತಿ ಎಂಬ ಅನುಭೂತಿಯಾಗಿ ಬದಲಾಯಿತೋ

ಭೂಮಿಯೊಳಗಿನ ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿಯ ಕೊಪಾಗ್ನಿಯಂತೆ,

ಶಾಂತವಾದ ಸಮುದ್ರ ಎಲ್ಲೇ ಮೀರಿದಂತೆ

ಬದಲಾಯಿತು ಎಲ್ಲರ ಆವಾ-ಭಾವಗಳು,

ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಕ್ರೂರವೇ, ಕೊಮಲವೇ ಎಂಬ

ಯಕ್ಷಪ್ರಶ್ನೆ ಮನದಾಳದಲಿ ನನ್ನ ಪಿದಿಸುತಿದೆ

ಅಥವಾ

ಅರಿಯದವರ ಕಣ್ಣಿಗೆ, ಅರ್ಥಮಾದಿಕೊಲ್ಲದವರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ,

ಅರಳುವ ಮುನ್ನವೇ ಕಮರುವ ಕಮಲವೇ.